Powiadają, że Anioły to słudzy Pana, wysłannicy z Niebos. Podobno przybywają tutaj po to, by szerzyć dobro i tępić zło.
Niektórzy uważają, że to rzeczywiście prawda; iż oni są tymi, którzy oczyszczą świat z grzechu bądź pozwolą wyrwać się z niego tym, którzy wciąż wierzyli i mieli nadzieję.
Sami Aniołowie nie pamiętają niczego po przybyciu na ten świat. Są zagubieni, pełni wątpliwości i pytań bez odpowiedzi.
To dziwne ''opakowanie'' - ciało, w którym się znaleźli, daje im tyle ograniczeń. Wcześniej nigdy nie wiedzieli, jak to jest być w ludzkim ciele, czym jest oddychanie, poruszanie się.
Poznają wszystko od nowa, badając otaczający ich świat niczym małe dziecko. Uczą się, czym są emocje, odkrywają wady i zalety ludzkiego ciała. Jego mocne strony i słabości.
Aniołowie posiadają wrodzony instynkt wyczuwania zła.
Są istotami łagodnymi i spokojnymi. Często wybaczają grzesznikom, dając im drugą szansę. Pomagają potrzebującym, wyciągając do nich pomocną dłoń. Jedynie dla Shinigami nie znają litości.
Na ziemi pojawiają się w ludzkich ciałach, przeciętnych, szarych ludzi. Starają się nie wyróżniać z tłumu, by nikt nie mógł poznać ich prawdziwej tożsamości, starają się ukryć swe skrzydła. Jednak gdy spojrzy się w ich oczy, zobaczy się ich prawdziwą duszę; ich oczy bowiem przypominają bezchmurne, nocne niebo. Są intensywnie niebieskie, nasycone błękitem, są niezwykle piękne, lecz również smutne, niczym niebo bez gwiazd. Jeśli pozna się te oczy, dostrzega się również całą piękność Anioła, jego prawdziwą duszę, niesamowitą, olśniewającą urodę, tą tajemniczą, zapierającą dech w piersiach aurę, która ich otacza. Ten dziwny, głęboki smutek w ich spojrzenie, tęsknotę, której nie umieją niczym zaspokoić. Jednak gdy Anioł spuszcza wzrok, to znów wszystko mija, staje się szarym, bezbarwnym człowiekiem, który wtapia się bezszelestnie w tłum...